Libanon 1981
All premium Magento themes at magentothemesworld.com!

Vrede: leidt tot naiviteit

ten opzichte van de aard van oorlogsomstandigheden

Version info:

v2.1 - Feb 09, 2012

Ik vraag me af of ik veranderd ben...

Eens kijken, ben ik nog dezelfde?
Als ik me goed herinner voelde ik me een beetje anders.
Maar als ik niet dezelfde ben, dan vraag ik me af:
"Wie ben ik in hemelsnaam?"
(uit: Alice in Wonderland)






Wij verkeerden in de veronderstelling dat wij in Libanon waren om Noord-Israël te beschermen tegen aanvallen vanuit Libanon.
Helaas voor de toen algemeen heersende opinie was het in feite precies andersom.
Als wij een infiltratiepoging vanuit ons gebied naar Opper Galilea niet konden voorkomen leidde dat steevast tot Israelische vergeldings- aanvallen op vluchtelingen- kampen, burgerdoelen en UNIFIL posten in Libanon...(!)

Als je daar een opmerking overmaakte tegen wie dan ook kreeg je steevast als antwoord dat de Joden al genoeg geleden hadden en dat Israël het recht had zich te verdedigen.
















De onmacht

van een VN vredesmacht

een persoonlijk verhaal

van een doorsnee schoolverlater aan het eind van de jaren '70 die, geraakt door de ellende en oorlogen in het Midden-Oosten, een kans kreeg en greep zich voor vrede en veilgheid in te zetten.

ik op patrouille

Het is een verhaal dat is gereconstrueerd uit herinneringen en brieven die ik destijds aan o.m. mijn ouders schreef (Pa & Ma bedankt voor het bewaren!) omdat het zo waarheidsgetrouw mogelijk moest blijven. Terugkijkend kan ik stellen dat de politici zich destijds in een onmogelijke positie hebben weten te manouvreren en ons met de geldende Rules of Engagement in feite met onze rechterarm op de rug gebonden vrede liet bewaken waar geen vrede was. De zelfde "stunt" haalden ze een paar jaar later iets dichterbij Nederland (Srebrenica) weer uit...

2 missies onder VN mandaat en beide door politiek oppertunisme gedoemd te mislukken. Net als in Srebrenica kwam in feite een eind aan het doel van UNIFIL doordat het feitelijke commando zich in Den Haag bevond waar men altijd denkt, in tegenstelling tot de mensen die de kastanjes uit het vuur moesten halen, de problemen ter plaatse door diplomaten te kunnen laten oplossen.
Op 6 juni 1982 (ik was net een jaar terug!) startte Israël de operatie "Vrede voor Galilea" en stootte met een sneltreinvaart door naar de voorsteden van Beirut, niet gehinderd door het Nederlandse bataljon dit zich over de hele (begaanbare) breedte van Zuid Libanon bevond. Het was tevens het moment waarop de VN bewees dat de oprichtingslogan "Nooit meer oorlog" slechts holle retoriek was. Op basis van deze ervaringen had men in Den Haag nooit met een zelfde mandaat in Srebrenica mogen instemmen.


De harde werkelijkheid over vrede handhaven in een land dat in geen eeuwigheid vrede heeft gekend...



Verder is hier van alles te vinden m.b.t. Nederlandse inzet onder VN Mandaat.



Copyright statement:


Alle rechten voorbehouden aan Bert van Delft (aka paost712)